Groeivertraging van de baby tijdens de zwangerschap
Groeivertraging van de baby tijdens de zwangerschap (intra-uteriene groeiretardatie, IUGR, small for gestational age) wil zeggen dat je baby te klein is voor de zwangerschapsduur. Als je baby bij de geboorte nog steeds te klein is voor de zwangerschapsduur, wordt gesproken over dysmaturiteit.
Bent u huisarts of praktijkmanger?
Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen?
In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.
Oorzaken
De groeivertraging van een baby in de baarmoeder wordt meestal veroorzaakt door een verminderde werking van de placenta . Je baby krijgt dan onvoldoende voedingsstoffen om goed te groeien. De werking van je placenta kan onder andere verminderen door hoge bloeddruk en roken tijdens de zwangerschap , De groeivertraging ontstaat dan meestal na de 32e week van je zwangerschap. Andere oorzaken kunnen zijn:
- Erfelijke aanleg Je baby heeft het klein-zijn (van één van jullie) geërfd.
- Stofwisselingsziekte bij de baby Je baby kan voedingsstoffen die hij van jou krijgt niet goed verwerken.
- Onvoldoende ruimte Je baby heeft niet genoeg ruimte om te kunnen groeien, doordat er bijvoorbeeld een tussenschot in je baarmoeder zit of doordat je zwanger bent van een meerling .
- Syndroom Er zijn verschillende syndromen (aantal symptomen die gezamenlijk voorkomen) die gepaard gaan met achterblijvende groei tijdens de zwangerschap.
- Infecties Infecties van de moeder, infecties van het kind en infecties van de vliezen en de vruchtzak kunnen leiden tot groeivertraging.
- Ziekte bij de moeder
- Alcohol, drugs en slechte voeding
Er zijn twee soorten intra-uteriene groeivertraging:
- Disproportioneel (asymmetrisch) Het lijfje van je baby is te klein en de verhoudingen zijn afwijkend. Het buikje is dan naar verhouding kleiner dan de andere lichaamsdelen. Deze vorm van groeivertraging wordt het meest gezien bij een verminderde werking van de placenta.
- Proportioneel (symmetrisch) Het lijfje van je baby is te klein, maar de verhoudingen zijn normaal. Deze vorm van groeivertraging komt het meest voor bij kinderen met een aangeboren afwijking of aandoening.
Verschijnselen
Groeivertraging van je baby komt meestal aan het licht doordat je baarmoeder onvoldoende groeit. Tijdens elke zwangerschapscontrole wordt gecontroleerd of de grootte van je baarmoeder overeenkomt met het aantal weken dat je zwanger bent. Een te kleine, zwakke baby zal ook minder (sterk) bewegen.
Diagnostiek
Als tijdens een zwangerschapscontrole vermoed wordt dat je baby achtergebleven is in groei, kun je (direct of na een paar weken rust) worden verwezen voor een echografie . Je baby, de placenta en de bloeddoorstroming in de navelstreng kunnen daarmee onderzocht worden. De verdere diagnostiek hangt af van de vermoedelijke oorzaak en het aantal weken dat je zwanger bent. Met bloedonderzoek kan worden onderzocht of je een ziekte of infectie hebt. Met cardiotocografie (CTG) kan de conditie van je baby onderzocht worden.
Behandeling
Als je baby te klein is voor de duur van je zwangerschap, is rusten belangrijk. Het verbetert namelijk de werking van de placenta. Als je baby veel te klein is, word je opgenomen in het ziekenhuis. Je krijgt bedrust, een infuus met een middel waardoor de placentafunctie verbetert en je baby wordt regelmatig gecontroleerd. Als je minder dan 34 weken zwanger bent en vermoedelijk snel gaat bevallen, krijg je injecties die de longrijping bij je baby versnellen (medicatie bij dreigende vroeggeboorte ).
Het kan nodig zijn je baby geboren te laten worden om te voorkomen dat hij overlijdt in je buik (intra-uteriene vruchtdood ). Je baby wordt dan meestal geboren met een keizersnede, omdat hij een natuurlijke bevalling niet meer aankan.
Te kleine baby’s worden opgenomen in het ziekenhuis. Door de groeiachterstand en de vroeggeboorte is intensieve zorg nodig.
Meer informatie
http://www.isala.nl
Informatie van de Isala klinieken