Bloedplaatjes

Bloedplaatjes of trombocyten zijn kleine, schijfvormige en kleurloze cellen in het bloed, die het bloed helpen te stollen op de plek van een open wond. Dit proces wordt tot stand gebracht door het hormoon trombopoëtine, een chemische boodschapper die vooral door de lever en in mindere mate door de nieren, de hersenen en – bij mannen – de zaadballen wordt aangemaakt.

Dokter Appke voor uw gezondheidsvragen

Bij een langdurige keelpijn wel of niet naar de huisarts? Heeft u een bijsluiter waar u niet uitkomt? Dokter Appke is er voor u!

• Snel én deskundig antwoord op uw gezondheidsvraag
• Online beeldbellen met een huisarts
• Stuur een foto mee van uw klacht
• Uw gegevens zijn veilig en blijven vertrouwelijk
• Ook 's avonds, in het weekend én op feestdagen bereikbaar

Download Dokter Appke

Structuur van bloedplaatjes

Normaal gesproken bevat een microliter bloed 150.000 tot 400.000 bloedplaatjes. In de regel hebben bloedplaatjes een levensduur van 7 tot 10 dagen, waarna ze in de milt worden afgebroken.

In de regel is een derde van alle bloedplaatjes in de milt opgeslagen. De opgeslagen bloedplaatjes dienen als reserve om het aantal bloedplaatjes in de bloedsomloop op peil te houden.

Functie van bloedplaatjes

Bij de bloedstolling is er sprake van een wisselwerking tussen de bloedplaatjes en meer dan een dozijn stollingsfactoren. De bloedplaatjes circuleren in het bloed als inactieve cellen. Raakt een bloedvat beschadigd (als gevolg van een wond), dan komen bepaalde chemische stoffen vrij in het bloed. Deze stoffen activeren de bloedplaatjes, die daarop naar de wond worden getrokken, van vorm veranderen en kleverig worden. Dan volgt het adhesiestadium: de bloedplaatjes hechten zich aan het beschadigde deel van het bloedvat.

Deze bloedplaatjes scheiden dan bepaalde stoffen af waardoor andere bloedplaatjes in de buurt worden aangetrokken. In het daaropvolgende stadium klonteren al deze bloedplaatjes samen en vormen ze een prop die het beschadigde deel van het bloedvat afsluit met als gevolg dat de bloeding ophoudt.

Daarna wordt de gevormde prop, die nog instabiel is, versterkt met bepaalde eiwitten die zich in het bloed bevinden (zoals trombine, fibrinogeen, enz.) waardoor de prop stabiel wordt.

Bloedplaatjes worden ook veel gebruikt bij de behandeling van kanker, een aantal bloedstoornissen (zoals aplastische anemie en sikkelcelanemie), transplantaties en bepaalde ernstige ziekten, zoals dengue (knokkelkoorts).

Meer informatie

Algemene informatie over bloedplaatjes
nl.wikipedia.org/wiki/Bloedplaatje

Informatie van de Stichting Sanquin Bloedvoorziening
www.sanquin.nl