Bilirubine
Bilirubine is de geelrode pigmentstof die ontstaat uit rode bloedcellen die in de lever worden afgebroken. In de regel zet de lever de meeste bilirubine om in een oplosbare vorm die door het lichaam gemakkelijker kan worden gebruikt en uitgescheiden. De door de lever verwerkte bilirubine is de geconjugeerde of directe bilirubine en de niet door de lever verwerkte bilirubine is de ongeconjugeerde of indirecte bilirubine. Bij elkaar opgeteld geven de waarden van de directe en indirecte bilirubine het totale bilirubinegehalte in het bloed. In het geval van bepaalde aandoeningen hoopt de bilirubine zich echter in het lichaam op, met als gevolg geelzucht, een toestand waarbij de huid en het oogwit gelig verkleuren.
Bent u huisarts of praktijkmanger?
Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen?
In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.
Bij het bilirubineonderzoek wordt het gehalte directe, indirecte en totale bilirubine in het bloed bepaald. Het wordt meestal uitgevoerd om aandoeningen van de lever of de galblaas en bepaalde afwijkingen van het bloed en de bloedcomponenten op te sporen of te beoordelen.
Een verhoogd bilirubinegehalte komt voor bij versnelde afbraak van rode bloedcellen, bij slechte verwerking van bilirubine door de lever of bij bepaalde erfelijke aandoeningen. Hogere waarden dan normaal hangen meestal samen met aandoeningen zoals levercirrose, hepatitis, galstenen, leverletsel, syndroom van Gilbert, hemolytische anemie, sikkelcelanemie, pernicieuze anemie, erythroblastosis foetalis, neonatale icterus, reacties op bloedtransfusies, reacties op geneesmiddelen, langdurig alcoholmisbruik. Een hoog bilirubinegehalte is ook de oorzaak van het geel zien van sommige pasgeboren baby's, maar dit is het gevolg van een natuurlijk proces wat binnen enkele dagen na de geboorte verdwijnt.
Meer informatie
Algemene informatie over bilirubine
nl.wikipedia.org/wiki/Bilirubine