Ziekte van Bornholm
De ziekte van Bornholm is een virusziekte die hoofdzakelijk de spieren aantast. In de meeste gevallen is een coxsackievirus de boosdoener, maar soms ook een ECHO-virus (beide behoren tot de enterovirussen). De ziekte is ook bekend als pleurodynie. De aandoening wordt gekenmerkt door koorts en een scherpe, krampachtige pijn in de borstkas of de bovenbuik. Deze ziekte komt vaak voor bij kinderen en jongvolwassenen. Verschillende leden van één gezin kunnen tegelijk of kort na elkaar ziek worden. De aandoening komt wereldwijd voor, maar het meest in Europa en Noord-Amerika.
Bent u huisarts of praktijkmanger?
Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen?
In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.
Oorzaak
Het virus kan zich van mens op mens verspreiden, via voedsel of gebruiksvoorwerpen. Net als bij alle andere virusinfecties dringt het virus dat de ziekte van Bornholm veroorzaakt het lichaam binnen via het spijsverteringskanaal. Het virus vermenigvuldigt zich in het spijsverteringskanaal en verspreidt zich verder via de bloedbaan, om vervolgens de spieren te infecteren.
Verschijnselen
De symptomen van de ziekte van Bornholm beginnen plotseling, twee tot vijf dagen na besmetting. De eerste symptomen zijn koorts en een scherpe pijn bij de onderste ribben of boven in de buik. Sommige mensen kunnen één of twee dagen voordat de koorts opkomt last hebben van hoofdpijn, pijn in het hele lichaam, keelpijn en gebrek aan eetlust. De pijn bij deze ziekte is meestal hevig, verergert door diep ademhalen, hoesten of andere bewegingen en wordt vaak vergeleken met die van een messteek. De pijn kan uitstralen naar de schouders, nek of rug. Bij volwassenen is de pijn het ergst in de borststreek, aangezien de spieren tussen de ribben zijn aangedaan. Kinderen hebben de neiging te klagen over pijn in de buik, omdat bij hen vaak de buikspieren erbij zijn betrokken. De pijn blijft meestal beperkt tot één kant van het lichaam. De pijn komt in vlagen en gaat gepaard met koorts, zweten en ondiepe, snelle ademhaling. Er doen zich verschillende pijnaanvallen voor, die elk enkele minuten tot een paar uur aanhouden. De ziekte kent vaak twee fasen. Na een eerste koortsaanval met pijnkrampen is er gedurende één of meer dagen sprake van verlichting, waarna pijn en koorts terugkomen.
Diagnose
De diagnose ziekte van Bornholm wordt gesteld aan de hand van de klachten en een lichamelijk onderzoek. Deze diagnose kan worden bevestigd door het virus te isoleren uit een ontlastingmonster. Met behulp van serologisch onderzoek kan de hoeveelheid specifieke antistoffen in het bloed (die het lichaam aanmaakt om zich tegen het virus te beschermen) worden bepaald.
Behandeling
De behandeling van de ziekte van Bornholm is voornamelijk gericht op het bestrijden van de symptomen met koortswerende en pijnstillende medicatie, gecombineerd met bijvoorbeeld warme kompressen op de pijnlijke spieren.
Meer informatie
Informatie over de ziekte van Bornholm
nl.wikipedia.org/wiki/Ziekte_van_Bornholm
www.leerwiki.nl