Schildklierontsteking van De Quervain
In de schildklier kan een ontsteking optreden. Dit wordt ook wel een thyreoïditis genoemd. Een van de vormen van een schildklierontsteking is de ziekte van De Quervain. Waarschijnlijk dringen witte bloedcellen de schildklier binnen door de infectie. Vervolgens worden de schildkliercellen vernietigd. Dit kan wijzen op een infectie elders in het lichaam.
De schildklier
De schildklier is een orgaan in de hals. Het is een onderdeel van het hormoonstelsel. De schildklier maakt de hormonen thyroxine (T4) en trijodothyronine (T3). Om deze schildklierhormonen te kunnen maken, heeft de schildklier jodium nodig. Schildklierhormonen hebben invloed op de werking van zeer veel functies in het lichaam.
De hypofyse , regelt de werking van de schildklier. Om de schildklier te stimuleren, maakt de hypofyse het hormoon TSH.
Dokter Appke voor uw gezondheidsvragen
Bij een langdurige keelpijn wel of niet naar de huisarts? Heeft u een bijsluiter waar u niet uitkomt? Dokter Appke is er voor u!
- Snel én deskundig antwoord op uw gezondheidsvraag
- Online beeldbellen met een huisarts
- Stuur een foto mee van uw klacht
- Uw gegevens zijn veilig en blijven vertrouwelijk
- Ook 's avonds, in het weekend én op feestdagen bereikbaar
Oorzaak
Deze ontsteking wordt zeer waarschijnlijk rechtstreeks door een virusinfectie veroorzaakt. Het kan ook ontstaan door een ontstekingsreactie van de schildklier na een virusinfectie.
Verschijnselen
Kenmerkend voor de ziekte van De Quervain is dat deze optreedt na een zware verkoudheid met keelpijn. Daarna blijft de hals pijnlijk en kan de schildklier vergroot zijn. De patiënt heeft last van koorts, opgezette lymfeklieren in de hals en slikklachten. Soms treedt ook heesheid op. Iemand voelt zich meestal beroerd en moe.
Bij de ziekte van De Quervain treden vaak eerst verschijnselen van een te snelle schildklierwerking (hyperthyreoïdie) op. Deze periode duurt gewoonlijk drie tot zes weken. Daarna treedt vaak een periode op waarin de schildklier te traag werkt (hypothyreoïdie).
Diagnose
De diagnose van de ziekte van De Quervain wordt gesteld aan de hand van de klachten, het beloop daarvan en een lichamelijk onderzoek. Via bloedonderzoek wordt de hoeveelheid schildklierhormonen gemeten. Ook kunnen tekenen van infectie te zien zijn in het bloed. Een onderzoek met radioactieve stoffen (schildklierscintigrafie) kan de diagnose bevestigen.
Behandeling
De aandoening gaat gewoonlijk vanzelf over. De pijnklachten worden met pijnstillers behandeld. Afhankelijk van hoe de functie van de schildklier is, worden medicijnen gegeven: schildklierremmers of juist schildklierhormonen.
Meer informatie
Website van de Schildklierstichting Nederland
www.schildklier.nl/
Informatie van het Universitair Medisch Centrum Utrecht
www.umcutrecht.nl/zorg/patienten/ziektebeelden/S/schildklierontsteking/
(Engelse) Informatie over de ziekte van De-Quervain
http://emedicine.medscape.com/article/117446-overview
Drury, P.L. and Howlett, T.A. (2002), Endocrine disease, in: Kumar, P. and Clark, M. (eds), Kumar & Clark Clinical Medicine, 5th ed, W.B. Saunders, Edinburgh.