Onderzoek van witte bloedcellen

Onderzoek van witte bloedcellen wordt uitgevoerd om de aantallen en verschillende typen witte bloedcellen (leucocyten) te meten. Voor de leukocytentelling wordt een kleine hoeveelheid bloed (een bloedmonster) van de patiënt afgenomen en wordt aan de hand daarvan het totale aantal witte bloedcellen in het bloed bepaald.

Bent u huisarts of praktijkmanger?

Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen? 

In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.

Download het whitepaper

Uitvoering van het onderzoek

Voor onderzoek van witte bloedcellen zijn geen speciale voorbereidingen nodig. Het bloed wordt afgenomen uit een bloedvat in de elleboogplooi of op de rug van de hand. Stolling van het afgenomen bloed wordt voorkomen door er een antistollingsmiddel aan toe te voegen.

Voorafgaand aan de handmatige telling van de witte bloedcellen onder de microscoop, worden deze met een speciale kleurstof gekleurd. Het is ook mogelijk dat de telling automatisch gebeurt met behulp van speciale apparatuur.

Uitkomst van het onderzoek

Afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt varieert de normale leucocytentelling van 7.000 tot 10.000 cellen per microliter.

Verhoging van het aantal witte bloedcellen, leucocytose genaamd, wordt bij bepaalde aandoeningen aangetroffen, zoals bij bacteriële infecties, ontstekingsziekten (zoals reumatoïde artritis), een allergische reactie, trauma (vooral als gevolg van brandwonden), zwangerschap, vormen van bloedarmoede, bloedkanker (leukemie).

Bij een aantal aandoeningen komt verlaging van het aantal witte bloedcellen (leukopenie) voor, bijvoorbeeld bij beenmergdepressie (als gevolg van infectie of kanker), wanneer er lichaamsvreemde stoffen in het lichaam zijn, bij systemische lupus erythematodes, een aandoening van de lever of milt, na chemotherapie of bestraling, of bij een aandoening van het immuunsysteem.

Het aantal lymfocyten kan hoger zijn in het geval van een langdurige bacteriële infecties, leverontsteking (hepatitis), virusinfecties (zoals bij de ziekte van Pfeiifer (mononucleosis infectiosa), bof of mazelen) of lymfatische leukemie. Als er sprake is van chemotherapie, bestraling of HIV-infectie, is het aantal lymfocyten verlaagd.

Het aantal monocyten kan verhoogd zijn als gevolg van langdurige ontstekingsziekten, parasitaire infecties, tuberculose of bepaalde virusinfecties (zoals mononucleosis infectiosa, bof of mazelen).

Meer informatie

Algemene informatie over witte bloedcellen
nl.wikipedia.org/wiki/Witte_bloedcel

Informatie van Stichting Sanquin Bloedvoorziening over witte bloedcellen
www.sanquin.nl