Baby acne
Baby acne is acne die optreedt bij heel jonge kinderen, meestal tussen de 3 maanden en 2 jaar. Maar de symptomen kunnen ook al bij de geboorte aanwezig zijn. Baby acne komt over het algemeen voor op de wangen, het voorhoofd en de kin omdat daar de meeste talgklieren zitten. Baby acne treedt vooral op bij jongens en is meestal niet ernstig. De aandoening heet ook acne neonatorum of 'pukkeltjes van de zesde week'.
Bent u huisarts of praktijkmanger?
Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen?
In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.
Oorzaken
Baby acne treedt op als gevolg van een verhoogde talgproductie, waarschijnlijk door een verhoogd gehalte aan androgenen. Dat zijn hormonen die door de bijnieren worden afgeven.
Bij jongens in de leeftijd van 6 tot 12 maanden zijn bepaalde hormonen, die ook een rol spelen bij het ontstaan van acne, in hogere concentraties aanwezig. Wanneer het gehalte van deze hormonen afneemt, geneest de acne. Dit gebeurt meestal omstreeks het eerste à tweede levensjaar.
Symptomen
Kenmerkend voor baby acne zijn witte mee-eters, die ontstaan wanneer de minuscule openingen van de haarzakjes in de huid (poriën) verstopt raken door talgpropjes. Deze witte mee-eters worden ook wel gesloten comedonen genoemd. Geïnfecteerde mee-eters zien eruit als kleine, duidelijk begrensde, rode bultjes. Bultjes vol etter worden puistjes genoemd. Bij baby’s bestaan de symptomen van acne echter meestal uit met vocht gevulde zakjes.
Baby acne komt gewoonlijk alleen op het gezicht, de wangen en de neus voor. Meestal geneest het vanzelf. Littekenvorming komt minder vaak voor dan bij tieners en jongvolwassenen met acne.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld op basis van de typische uiterlijke symptomen van de aandoening. De diagnose wordt bevestigd door de bevindingen van het lichamelijk onderzoek.
Soms wordt er een weefsel- of vloeistofmonster afgenomen om vast te stellen welke bacterie de infectie veroorzaakt. Dit is echter pas nodig als de symptomen niet snel op behandeling reageren. Daarnaast kunnen laboratoriumonderzoeken worden uitgevoerd om te bepalen of er hormonale afwijkingen zijn.
Als baby acne zelfs na intensieve behandeling niet geneest, wordt gezocht naar de oorzaak van een verhoogd gehalte aan androgenen, zoals een bijniergezwel of andere bijnierafwijkingen.
Behandeling
De behandeling hangt af van de ernst van de symptomen. Meestal geneest baby acne vanzelf en is behandeling niet nodig.
Bij lichte acne die niet uit zichzelf geneest, kan een crème of lotion op de aangedane huid worden aangebracht. De behandeling kan verder bestaan uit benzoylperoxide, een van vitamine A afgeleid middel (tretinoïne) of een antibioticum. Het is belangrijk dat het juiste antibioticum wordt voorgeschreven omdat bepaalde antibiotica, zoals tetracycline, niet aan kinderen mogen worden gegeven. Bij zuigelingen worden alleen lage concentraties benzoylperoxide of tretinoïne toegediend.
Complicaties
In de meeste gevallen geneest baby acne vanzelf en hebben de kinderen er op de leeftijd van 5 jaar geen last meer van. Acne in de babytijd verhoogt de kans op het ontstaan van acne in de tienertijd. De aandoening kan dan littekens achterlaten. Naast acne kunnen andere infecties de huid aantasten, waardoor de symptomen van zowel de acne als van die betreffende huidinfecties verergeren.
Meer informatie
Informatie van huidartsen
www.huidarts.com/acne-neonatorum-babyacne
www.huidziekten.nl/AcneNeonatorum
Behrman, R. E., Kliegman, R. M. and Jenson, H. B. (2004), Behrman: Nelson Textbook of Pediatrics, 17th ed. Saunders, Philadelphia.
Marks, R. (2003), Roxburgh’s Common Skin Diseases, 17th ed, Arnold, London.
Odom, R.B., James, W.D. and Berger, T.G. (2000), Andrews’ Diseases of the Skin: Clinical Dermatology, 9th ed, W.B. Saunders Company, Philadelphia.
Simpson, N. B. and Cunliffe, W. J. (2004), Disorders of Sebaceous Gland, in: Burns, T., Breathnach, S., Cox, N. and Griffiths, C. (eds), Rook’s Textbook of Dermatology, vol. 3, 7th Ed, Blackwell Scientific, London.
Thiboutot, D. M and Strauss, J. S. (2003), Diseases of the Sebaceous Glands, in: (2003) Fitzpatrick’s Dermatology in General Medicine, 6th ed, McGraw-Hill, New York.
Zaenglein, A. L. and Thiboutot, D. M. (2003), Acne Vulgaris, in: Bolognia, J.L., Jorizzo, J.L., Rapini, R.P., Horn, T.D., Mascaro, J.M., Saurat, J., Mancini, A.J., Salasche, S.J. and Stingl, G. (eds), Dermatology, vol. 1, Elsevier Limited, Philadelphia.