Urethrameatitis

Bovenop de eikel ligt een klein mondje, de meatus. Als deze uitmonding van de urinebuis (urethra) ontstoken is, wordt dit een urethrameatitis genoemd. Dit gaat gepaard met irritatie, roodheid en zwelling van de uitmonding van de urinebuis op de eikel.

Bent u huisarts of praktijkmanger?

Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen? 

In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.

Download het whitepaper

Urethrameatitis

Urethrameatitis is een pijnlijke ontsteking van de meatushuid. Dit gaat gepaard met irritatie, roodheid en zwelling.

Oorzaken

Urethrameatitis komt meestal voor na een besnijdenis (circumcisie). Bij deze operatie wordt de voorhuid van de penis verwijderd. Besnijdenis wordt regelmatig bij pasgeborenen of kleine jongens uitgevoerd uit religieuze overwegingen. Op latere leeftijd worden besnijdenissen uitgevoerd op medische gronden, zoals een te nauwe voorhuid (phimosis).

Na een besnijdenis staat de opening van de urinebuis meer dan voorheen bloot aan bijvoorbeeld ammoniak, een bestanddeel van de urine. Hierdoor kan deze ontstoken raken. Bij baby´s kan voortdurende wrijving van de meatus tegen een luier irritatie en ontsteking veroorzaken.

Urethrameatitis komt zelden voor bij kinderen die niet besneden zijn. Sommige onderzoekers wijzen daarom besnijdenis aan als een belangrijke oorzaak van urethrameatitis en de gerelateerde problemen.

Andere oorzaken van urethrameatitis zijn langdurig gebruik van een urinekatheter (een buis die in de plasbuis wordt ingebracht om de urine af te voeren), en bepaalde seksueel overdraagbare infecties, zoals gonorroe en chlamydia.

Symptomen urethrameatitis

Het meest voorkomende symptoom van urethrameatitis is pijn bij de opening van de plasbuis die tijdens het plassen overgaat in een hevig brandend gevoel. De opening is meestal rood en gezwollen.

Soms komt er wat bloed uit het ontstoken weefsel in de urine terecht.
Vaak zijn er problemen met het richten van de urinestraal.

Bij mannen met urethrameatitis blijft meestal enige urine in de blaas achter. Dit kan een voedingsbron worden voor bacteriën en andere micro-organismen. Hierdoor raken vaak de urinewegen geïnfecteerd.

Diagnose

Doordat de symptomen overeenkomen, wordt een urethrameatitis vaak aangezien voor een infectie van de urinewegen en als zodanig behandeld. Dit gebeurt vooral als de uitmonding van de urinebuis niet rood of gezwollen is.

Met een echografisch onderzoek kan worden vastgesteld of de nieren en de urinewegen afwijkingen vertonen.

De urine en vocht uit de eikel worden onderzocht op organismen die infecties veroorzaken.

Behandeling urethrameatitis

Een urethrameatitis wordt behandeld met antibiotica. Een goede persoonlijke hygiëne en veilig vrijen kunnen een urethrameatitis in de toekomst voorkomen. Bij kinderen moet de luier vaak worden verschoond.

Complicaties

Na een langdurige urethrameatitis kunnen de bovenste weefsellagen van de meatus loslaten. Hierdoor ontstaan ruwe plekken die bij aanraking buitengewoon pijnlijk zijn en makkelijk geïnfecteerd raken (meatusulceratie).

Bij voortdurende irritatie laat de binnenbekleding van de meatus vaak los. Hierdoor kunnen de wanden met elkaar verkleven en wordt de opening van de urinebuis nauwer (meatusstenose). Soms heeft de opening nog maar de grootte van een speldenpunt.

Meer informatie

Informatie van MedicineNet.com over voor- en nadelen van besnijdenis (Engelstalig)
www.medicinenet.com/circumcision_the_medical_pros_and_cons/page3.htm

Richtlijn van de Nederlandse Vereniging voor Urologie over besnijdenis
http://knmg.artsennet.nl/web/file?