Uitdroging

Bij uitdroging verliest het lichaam meer vocht dan het binnenkrijgt. Volwassenen hebben dagelijks 1,5tot 2 liter vocht nodig. Kinderen ongeveer een ¾ liter vanaf 1 jaar. Ditneemt langzaam toe naarmate ze ouder worden. We verliezen vocht tijdens het ademhalen, zweten, plassen en bij de stoelgang. Tegelijk met vocht verdwijnen ook zouten, eiwitten en suikers die het lichaam nodig heeft.

De kans op uitdroging is het grootst bij mensen uit kwetsbare groepen, zoals ouderen, chronisch zieken, zwangere vrouwen en kinderen onder de 2 jaar.

Bent u huisarts of praktijkmanger?

Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen? 

In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.

Download het whitepaper

Symptomen uitdroging

In het begin hebben mensen met uitdroging weinig symptomen. Naarmate de uitdroging ernstiger wordt, worden de symptomen ook erger. Mogelijke symptomen zijn:

• Donkere urine en minder plassen.
• Dorstgevoel.
• Droge mond en lippen.
• Duizeligheid (bij opstaan) of neiging tot flauwvallen.
• Hoofdpijn.
• Snelle ademhaling.
• Slaperigheid of prikkelbaar.
• Verwardheid.
• Sufheid tot coma.
• Diepliggende ogen.
• Koude, klamme of zelfs blauwe handen en voeten.
• Hartritmestoornissen.
• Spierkrampen.

Jonge kinderen kunnen daarnaast last krijgen van:

• Hhuilen zonder tranen.
• Ingezakte fontanel.
• Inactief zijn, slecht drinken.
• Huidplooien die blijven staan als je ze oppakt tussen duim en wijsvinger.

Oorzaken uitdroging

Uitdroging ontstaat als je veel vocht verliest of als je weinig vocht inneemt. Dit gaat vaak samen.
Je kunt vocht verliezen door door:

• Braken en diarree.
• Veel zweten door koorts, extreme hitte of overmatige lichamelijke inspanning.
• Brandwonden of andere grote open wonden.
• Veel plassen bij een ontregelde suikerziekte of diabetes insipidus, of door het gebruik van plasmiddelen.

Mensen die niet genoeg vocht innemen, kunnen snel uitdrogen. Dit komt bijvoorbeeld voor als het dorstmechanisme niet goed werkt (bij ouderen), als mensen misselijk zijn en overgeven of als zij afhankelijk zijn van anderen (baby’s, zieken).

Diagnose uitdroging

Op basis van de klachten en het lichamelijk onderzoek kan een arts uitdroging vaststellen. In het bloed kan hij onderzoek doen naar de nierfunctie en de zouten (natrium en kalium) om de mate van uitdroging vast te stellen. Daarnaast kan hij aanvullend onderzoek doen om de oorzaak van de uitdroging te achterhalen.

Vooruitzichten uitdroging

Als uitdroging niet behandeld wordt, kan iemand in shock raken. De bloeddruk daalt dan gevaarlijk en het hart slaat op hol. Er kan dan schade ontstaan aan de hersenen, het hart en nieren en uiteindelijk overlijden tot gevolg hebben.
Als uitdroging op tijd behandeld wordt, zijn de vooruitzichten prima.

Meer informatie

Informatie van thuisarts.nl over diarree bij kinderen
www.thuisarts.nl/diarree

(Engelse) informatie
https://medlineplus.gov/ency/article/000982.htm

Informatie van de GGD
www.ggdbzo.nl/ouders/Documents/Gezond