Medicijnen voor huidontstekingen
oor de behandeling van huidontstekingen worden verschillende groepen medicijnen gebruikt. Deze middelen kunnen lokaal op de huid worden aangebracht of systemisch worden toegediend, via de mond of een injectie.
Ontstekingsverschijnselen kunnen met één geneesmiddel of een combinatie van verschillende geneesmiddelen behandeld worden. De meest gebruikte lokale middelen zijn corticosteroïden. Soms worden deze gecombineerd met antibiotica. Daarnaast kan systemische behandeling worden ingezet met onder meer antihistaminica en middelen die effect hebben op het afweersysteem.
Bent u huisarts of praktijkmanger?
Benieuwd hoe hybride zorg uw praktijk of post kan ondersteunen?
In de whitepaper leest u alles over de mogelijkheden van hybride zorg.
Indicaties
Met lokale corticosteroïden worden veel verschillende huidontstekingen behandeld. Bijvoorbeeld aandoeningen met blaarvorming, de ziekte van Behçet, netelroos, eczeem, erythrodermie en acne.
Als een patiënt geen baat lijkt te hebben bij lokale behandeling of als de aandoening ernstig, over het hele lichaam verspreid of diep onder het huidoppervlak aanwezig is, kan het nodig zijn systemische corticosteroïden te gebruiken. Systemische corticosteroïden verminderen de werking van het afweersysteem. Hierdoor kunnen gemakkelijker huidinfecties optreden. Daarom worden huidontstekingen soms behandeld met systemische corticosteroïden in combinatie met antimicrobiële middelen.
Middelen die effect hebben op het afweersysteem kunnen worden voorgeschreven voor lokale of systemische behandeling van huidontstekingen als constitutioneel eczeem, seborroïsch eczeem, contacteczeem en psoriasis.
Antihistaminica zijn middelen die de afgifte tegengaan van histamine, een stof die een allergische reactie opwekt. Deze middelen worden als lokale of systemische behandeling gegeven bij aandoeningen als netelroos en angio-oedeem.
Immunomodulatoren werken op het afweersysteem in. Ze kunnen het afweersysteem onderdrukken. Hiermee kan voor sommige huidziekten een behandeling plaatsvinden.
Werking
Corticosteroïden komen overeen met een stof die door de bijnieren wordt gemaakt en heten daarom ook wel bijnierschorshormonen. Wanneer de ontsteking gepaard gaat met een infectie door een bacterie, virus of schimmel, worden corticosteroïden in combinatie met antibiotica gebruikt.
Corticosteroïden kunnen als lokale en systemische behandeling worden ingezet. Deze middelen hebben een ontstekingsremmend effect omdat ze de werking tegengaan van prostaglandinen. Deze stoffen spelen een rol bij het ontstaan van een ontsteking. Daarnaast onderdrukken corticosteroïden tijdelijk de werking van het afweersysteem doordat ze de activiteit van witte bloedcellen verminderen. Witte bloedcellen zijn cellen die infecties helpen bestrijden.
Lokaal aangebrachte antihistaminica dringen binnen in de weefsels net onder het huidoppervlak. Ze voorkomen dat histamine allergische reacties of ontstekingsreacties veroorzaakt.
Middelen voor de behandeling van huidontstekingen zijn in verschillende vormen beschikbaar. Lokale behandeling kan bestaan uit zalven, oliën, crèmes, lotions, emulsies, gels, sprays en tapeverbanden. Systemische behandeling omvat geneesmiddelen die in tabletvorm via de mond worden ingenomen of in de vorm van injecties in spieren of bloedvaten worden toegediend.
Resultaat
De ontstekingsremmende en afweeronderdrukkende werking van corticosteroïden kan ervoor zorgen dat een huidontsteking verdwijnt. Symptomen zoals jeuk en zwelling verbeteren meestal binnen enkele dagen nadat begonnen is met het gebruik van corticosteroïden.
Immunomodulatoren, zoals corticosteroïden, onderdrukken de werking van het afweersysteem en verminderen zo de symptomen.
Antihistaminica kunnen ook een ontsteking verminderen en verminderen daarmee de gepaard gaande symptomen, als jeuk, zwelling en roodheid.
Bijwerkingen
Geneesmiddelen voor huidontstekingen kunnen veel bijwerkingen veroorzaken. Bij langdurig gebruik van lokale corticosteroïden kan de huid op die plek dunner worden. Dit kan blijvende striemen (striae) veroorzaken. Ook kan de huidkleur tijdelijk afwijkingen vertonen, vooral bij mensen met een donkere huid.
Het risico op het ontstaan van infecties neemt toe omdat corticosteroïden de werking van het afweersysteem onderdrukken.
Een bijwerking van lokaal gebruikte immunomodulatoren en antimicrobiële middelen is huidirritatie, die gepaard gaat met een branderig en stekend gevoel, jeuk, roodheid, zwelling en vervellen van de huid.
Een belangrijke bijwerking van systemisch toegediende antihistaminica is sufheid, waardoor de patiënt de neiging heeft in slaap te vallen. Andere bijwerkingen die zich kunnen voordoen als gevolg van antihistaminica zijn duizeligheid, oorsuizen, coördinatie- en concentratiestoornissen, wazig zien, misselijkheid, overgeven, diarree en darmverstopping.
Gebruik van systemisch toegediende immunomodulatoren leiden tot op griep lijkende symptomen, zoals koorts, rillingen en spierpijn, nierbeschadiging en een toegenomen risico op ernstige infecties en bepaalde typen kanker. Ook kunnen zich hoofdpijn, misselijkheid, overgeven, een verhoogd cholesterolgehalte, botaandoeningen (zoals osteoporose) en overmatige haargroei (hypertrichose) voordoen.
Meer informatie
Informatie over corticosteroïden
www.huidinfo.nl/corticosteroid
www.huidziekten.nl/corticosteroiden
Informatie over antihistaminica
www.huidziekten.nl/antihistaminica
www.huidziekten.nl/antihistaminicazwangersch
Informatie over immunosuppressiva
www.farmacotherapeutischkompas.nl/immunosuppressiva
Informatie over antibiotica
www.swab.nl
Informatie over immunomodulatoren
www.henw.org/nieuwe-topicale-immunomodulatoren-voor-de-behandeling-van-atopisch-eczeem